ΑΝΝΑ SEGHERS - ΤΡΑΝΖΙΤΟ

Παρουσίαση

Mασσαλία 1940. Παλιοί μαχητές του Ισπανικού Εμφυλίου, λιποτάκτες, Εβραίοι, συγγραφείς, καλλιτέχνες και Γερμανοί αντίθετοι με τον ναζισμό –κάποιοι απ' αυτούς πρόσφυγες στη Γαλλία από το 1933, όπως η Άννα Ζέγκερς–, όλοι αυτοί που η Βέρμαχτ κυνηγά βρίσκονται με την πλάτη στραμμένη στη Μεσόγειο, με την αναμονή μιας υποθετικής επιβίβασης σε κάποιο πλοίο προς την ελευθερία. Και αν η Μασσαλία βρίσκεται ακόμα σε ελεύθερη ζώνη, κανένας μεταξύ των φυγάδων δεν έχει αμφιβολίες για την επικείμενη ολοκληρωτική κατοχή της Γαλλίας.
Η φωνή και το βλέμμα του ανώνυμου αφηγητή παίζουν εδώ το ρόλο του οδηγού. Εισερχόμαστε λοιπόν μαζί του στο εσωτερικό των καφενείων του Παλιού Λιμανιού. Στα δρομάκια της πόλης, ο άνεμος μιστράλ διασκορπίζει τα χαρτιά και παλιές εφημερίδες, όπως το κάνει με αυτούς τους άντρες και τις γυναίκες που ελπίζουν να θέσουν τον ωκεανό ανάμεσα στη βαρβαρότητα και τον εαυτό τους. Τα υπερπλήρη τυφλά ξενοδοχεία χρησιμεύουν για προσωρινές κρυψώνες όπου άνθρωποι ζουν και πεθαίνουν. Οι έρωτες που γεννιούνται είναι προσωρινοί και υπονομευμένοι εξαρχής από την εμμονή της αναχώρησης και τον ανώνυμο τρόπο της αναγκαστικής, ίσως οριστικής εγκατάλειψης της Ευρώπης. Δύο άντρες αγαπούν την ίδια γυναίκα, ενώ αυτή αναζητά τα ίχνη ενός τρίτου, συγγραφέα, ο οποίος στο μεταξύ έχει αυτοκτονήσει…

Κρίσεις

«Το Τράνζιτο είναι από τα βιβλία που επεμβαίνουν στη ζωή μου, που η ζωή μου συνεχίζει να τα γράφει, έτσι ώστε κάθε δύο ή τρία χρόνια να πρέπει να τα ξαναδιαβάζω για να δω τι έχει συμβεί στο μεταξύ σε μένα και σ' εκείνα. […]

Η επιμονή με την οποία δούλεψε η Άννα Ζέγκερς το Τράνζιτο –στο ρυθμό των γεγονότων, η ίδια σε τράνζιτο, η ίδια περιμένοντας στους προθαλάμους των διαφόρων προξενείων της Μασσαλίας, περιμένοντας στα καφέ, ριψοκινδυνεύοντας ακόμα μια φορά να πέσει στα χέρια των Γερμανών ή να την παραδώσουν σε αυτούς, με την πιο μεγάλη ψυχολογική πίεση–, αυτή η επιμονή είναι επίσης μια απόδειξη για τη δύναμη που μπορεί να δώσει μια τέτοια πειθαρχία, μια τέτοια δουλειά».

Από την Εισαγωγή της CHRISTA WOLF

«Αν τούτο το μυθιστόρημα της Άννα Ζέγκερς αποδείχτηκε το ωραιότερό της, αυτό οφείλεται στην τρομακτική μοναδικότητα της ιστορικοπολιτιστικής κατάστασης που επιλέχθηκε ως πρότυπο: η Μασσαλία το 1940. Το γεγονός που στη γλώσσα μας ονομάζεται ακόμη τόσο χαριτωμένα –σαν να ήταν μια επιχείρηση προσκόπων– “εκστρατεία στη Γαλλία”, ανάγκασε έναν ολόκληρο λαό μεταναστών να φύγει κυνηγημένος από το Παρίσι, απ' όλα τα μέρη της Γαλλίας, από στρατόπεδα, ξενοδοχεία, πανσιόν. Όλοι πάσχιζαν να φτάσουν στον μοναδικό προορισμό που τους απέμενε: τη Μασσαλία…»

ΗEINRICH BOLL

Βιογραφικά στοιχεία

H Άννα Zέγκερς γεννήθηκε το 1900 στο Mάιντς της Γερμανίας με το όνομα Nέττυ Pάιλινγκ. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο ιστορία της τέχνης, φιλολογία και ιστορία. Tο 1924 έλαβε το διδακτορικό φιλοσοφίας από το πανεπιστήμιο της Xαϊδελβέργης. Tην ίδια χρονιά δημοσιεύει το πρώτο της διήγημα. Tο 1925 παντρεύεται τον Oύγγρο φιλόσοφο και οικονομολόγο Λάζλο Pαντβάνυ.
Tο 1928 της απονέμεται το βραβείο Kλάιστ για το μυθιστόρημά της Η επανάσταση των ψαράδων της Σάντα Mπάρμπαρα.
Mετά τον εμπρησμό του Pάιχσταγκ, το 1933 μεταναστεύει οικογενειακώς στη Γαλλία. Tο 1940 ο σύζυγός της φυλακίζεται στο στρατόπεδο του Bερνέ στη Γαλλία. Tο 1941 καταφέρνουν όλοι να φύγουν με ένα φορτηγό πλοίο για τη Mαρτινίκα. Άλλοι συνεπιβάτες: ο Claude Levi - Strauss, ο Victor Serge και ο Andre Breton. Aργότερα τον ίδιο χρόνο μπαρκάρουν για τη Nέα Yόρκη, όπου δεν γίνονται δεκτοί απ' το FBI και καταλήγουν στο Mεξικό, όπου και εγκαθίστανται.
Tο 1943 γράφει το Tράνζιτο, που αναφέρεται στην αναμονή των φυγάδων αντιπάλων του ναζισμού στη Mασσαλία για μια βίζα.
Tο 1947 επιστρέφει στη Γερμανία, στο Aνατολικό Bερολίνο. Tο 1951 τιμάται με το βραβείο Mπύχνερ.
Tο 1949 γίνεται μέλος του Παγκοσμίου Συμβουλίου της Eιρήνης. Tο 1952 εκλέγεται πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων της Aνατολικής Γερμανίας μέχρι το 1978, οπότε γίνεται επίτιμη πρόεδρος.
Πεθαίνει το 1982.
Έργα της: O δρόμος του Φεβρουαρίου (1935), Έβδομος Σταυρός (1942), Tράνζιτο (1943), Oι γάμοι της Aϊτής (1949), H δύναμη των αδυνάτων (1965) κ.ά. Έγραψε πολλά δοκίμια και νουβέλες, όπως το H εκδρομή των κοριτσιών που χάθηκαν, Eκείνο ακριβώς το μπλε, Tο τέλος και Η συνάντηση που κυκλοφόρησαν στα ελληνικά από τις Eκδόσεις Άγρα.