|
|
VASLAV NIJINSKY - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ ΤΕΤΡΑΔΙΑ
Παρουσίαση
Το ημερολόγιο αυτό, το οποίο ο Νιζίνσκυ κράτησε σε τέσσερα
τετράδια σε μια περίοδο έξι εβδομάδων στις αρχές του 1919, είναι
η μόνη σύγχρονη μαρτυρία που έχουμε, από έναν μεγάλο καλλιτέχνη,
για την εμπειρία της εισόδου στην ψύχωση.
Πρωτοεκδόθηκε το 1936, σε μια μετάφραση από την οποία η σύζυγός
του Ρομόλα, είχε αφαιρέσει όλα τα ηθικώς επιλήψιμα μέρη, παραλείποντας
σχεδόν το μισό κείμενο. Η παρούσα έκδοση είναι η πρώτη πλήρης
μετάφραση στα ελληνικά και η πρώτη που περιλαμβάνει το Τέταρτο
Τετράδιο, γραμμένο στην αρχή της ψύχωσης, ακολουθώντας την
πρώτη παγκόσμια έκδοση χωρίς περικοπές του 1995. Περιλαμβάνει
τις τελευταίες διαυγείς σκέψεις του Νιζίνσκυ - για τον Θεό,
το σεξ, τον πόλεμο και τη φύση του κόσμου, καθώς επίσης και
για τη δική του κατεστραμμένη ζωή. Στις εισαγωγές τους, η Τζόαν
Ακοσέλλα, διακεκριμένη συγγραφέας έργων που αφορούν το χορό,
και ο Κριστιάν Ντυμάι Λβόφσκι εξηγούν το γενικό πλαίσιο του
ημερολογίου και τη θέση του στην ιστορία της νεωτερικότητας.
Η ελληνική έκδοση συμπληρώνεται από τρία ένθετα με 72 μαυρόασπρες
φωτογραφίες του Νιζίνσκυ και του περιβάλλοντός του, καθώς και
έγχρωμες εικόνες των έργων των καλλιτεχνών που ενέπνευσε και
των εκπληκτικών σχεδίων του.
|
| Απόσπασμα
Η γη είναι το κεφάλι του Θεού. / Ο Θεός είναι φωτιά μέσα στο
κεφάλι. / Όσο έχω μια φωτιά μέσα στο κεφάλι μου είμαι ζωντανός.
/ Ο σφυγμός μου είναι ένας σεισμός. / Εγώ είμαι ένας σεισμός.
Κρίσεις
"Όμοια με τα ανυπέρβλητα μνημεία του μοντερνισμού, τον Οδυσσέα
και το Περιμένοντας τον Γκοντό, τα Ημερολογιακά Τετράδια
του Νιζίνσκυ αντιπροσωπεύουν μια ρήξη με την παραδοσιακή γραμμική
μορφή της αφήγησης. Αλλά ενώ ο Τζόυς και ο Μπέκετ πάλεψαν προκειμένου
να επινοήσουν νέους τρόπους διήγησης, ο Νιζίνσκυ απλώς αφήνει
τις βαθιά διαταραγμένες πνευματικές του λειτουργίες να οργιάσουν
για να καταγράψει ωμά, τρομακτικά αισθήματα, τα οποία είναι και
με το παραπάνω υλικό μυθιστορίας".
Biography Magazine
"Με την εξαιρετική τύχη της θεόσταλτης εισαγωγής και του
λεπτομερούς σχολιασμού της Joan Acocella, τα πλήρη Τετράδια του
Νιζίνσκυ απέκτησαν επιτέλους μια τοτεμική δύναμη, αντάξια της
φήμης τους".
San Francisco Examiner
"…ένα καταπληκτικό έργο, σαν μυθιστόρημα του Thomas Bernhardt.
Ο ρυθμός των εμμονών του βρίσκεται σε απόλυτη σύμπνοια με τη δύναμή
του - πρόκειται για έναν δραματικό μονόλογο και θα μπορούσε εύκολα
να παιχτεί ώς τέτοιος…"
Adam Phillips, New York Observer
|
|
Βιογραφικά στοιχεία
Χορευτής με πρωτοφανείς ικανότητες ήδη από την εποχή της νεότητάς
του στη Ρωσία, ο Νιζίνσκυ (Κίεβο 1890 - Λονδίνο 1950) έγινε διάσημος
ως πρώτος χορευτής των Ρωσικών Μπαλέτων του Σερζ Ντιαγκίλεφ, του
θεατρικού συγκροτήματος με την μεγαλύτερη αίγλη στην προπολεμική
Ευρώπη, στο οποίο προσχώρησε το 1909. Μετά τη διακοπή των σχέσεών
του με τον Ντιαγκίλεφ - με τον οποίο υπήρξαν στενοί συνεργάτες
και εραστές - ο Νιζίνσκυ πάλεψε να σταθεί επαγγελματικά μόνος
του. Ταυτόχρονα, ασπάστηκε τη θρησκευτική φιλοσοφία του Τολστόυ.
Τον Δεκέμβριο του 1917, εγκαστάθηκε σε μια βίλα στην Ελβετία μαζί
με τη γυναίκα του Ρομόλα και την τρίχρονη κόρη τους. Εκεί ακριβώς
η τρέλα έκανε την εμφάνισή της, άρχισε να φαντάζεται τον εαυτό
του παντρεμένο με τον Θεό, αλλά και σαν τον ίδιο τον Θεό, υπογράφοντας
"Θεός Νιζίνσκυ". Έζησε άλλα τριάντα χρόνια αλλά δεν
βρήκε ποτέ τα λογικά του.
|
|
