Η έκδοση περιλαμβάνει επίσης το άρθρο που δημοσίευσε για την παράσταση ο θεατρολόγος Georges Banu στο γαλλικό περιοδικό Art Press (Ιανουάριος 1993) καθώς και τη μετάφρασή του στα ελληνικά (περ. Αντί, Ιανουάριος 1993), αποσπάσματα από τον Τύπο σχετικά με την παράσταση και το σκηνικό και φωτογραφίες της παράστασης, που δόθηκε στο τέλη της άνοιξης 1992 στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων.


Κρίσεις

"…ο χώρος έχει αποποιηθεί κάθε διάθεση υπερβολής. Τα πολλά, διαδοχικά σχέδια του Αλέκου Λεβίδη μαρτυρούν την έρευνα προς αυτήν την κατεύθυνση. Παρακολουθούμε, από τη μια μεριά, την αναζήτηση εκείνου του εμβληματικού στοιχείου, του ικανού να ανακαλέσει την Ελλάδα των Λαβδακιδών, και από την άλλη, την επιθυμία να διαμορφωθεί ένας χώρος οικείος, ένα υπόγειο καταφύγιο. Έτσι, τελικά, ανάμεσα στις ελληνικές αναφορές, επιλέχτηκε το πλαίσιο μιας παλατινής θύρας, της θύρας του παλατιού των Θηβών. Ενώ ταυτόχρονα η όλη ατμόσφαιρα παραπέμπει σε εκείνες τις ασφαλείς κρύπτες όπου κατέφευγαν οι κυνηγημένοι χριστιανοί. […]"
Από το άρθρο του θεατρολόγου Georges Banu για την παράσταση, περ. Art Press - μετάφραση στο περ. Αντί (Ιανουάριος 1993)

"Σ' έναν σκηνικό χώρο που φέρνει στο νου Πομπηία και κατεστραμμένη πρόσοψη ρωμαϊκού αρχοντικού, με κοστούμια που σε οδηγούν στην Αναγέννηση με αφαιρετική διάθεση…".
Ρεπορτάζ Π. Κάγιος, Τα Νέα, Μάιος 1992

"…ο σκηνικός χώρος με το χώμα, τον νεοσκαφή τάφο, τις μισοσβημένες τοιχογραφίες, τα νεκρικά προσωπεία και την επιτάφιο πλάκα, που μεταμορφώνεται σε τάβλα με ομοτράπεζους τους ηθοποιούς σε μια κατακόμβη θεάτρου, είναι ένας χώρος πλήρης από μετωνυμίες και μεταφορές για την ταφή και την εκταφή δραματικών προσώπων, νοημάτων, αναμνήσεων."
Ε. Βαροπούλου, κριτική, Το Βήμα, Μάιος 1992

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Αλέκος Λεβίδης γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα. Το 1963 άρχισε σπουδές σκηνοθεσίας και σκηνογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Theatre des Nations , στο Παρίσι. Συνέχισε τις σπουδές του (1964-1969) και πήρε δίπλωμα αρχιτεκτονικής από την Ecole d' Architecture de l' Universite de Geneve.
Από το 1982 έχει κάνει 16 ατομικές εκθέσεις σε γκαλερί των Αθηνών (Ώρα, Σκουφά, Άστρα, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Γκαλερί 3, Τεχνόπολη-Γκάζι), των Χανίων (Μυλωγιάννη), της Πάτρας (Πολύεδρον), όπως και στο Φεστιβάλ Άργους και στην Δημοτική Βιβλιοθήκη της Caen, στη Γαλλία. Έργα του παρουσιάστηκαν επίσης σε 19 ομαδικές εκθέσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας.
Ο Αλέκος Λεβίδης έχει επίσης κάνει τοιχογραφίες (σε ιδιωτικές κατοικίες), σκηνικά για την Αντιγόνη του Σοφοκλή (1991, Νέα Σκηνή, Αθήνα) και για την όπερα του Γ. Κουμεντάκη Έσσεται ήμαρ… (1995, Φεστιβάλ Άργους, Αρχαίο Θέατρο Άργους), και έχει ασχοληθεί με τον σχεδιασμό εξωφύλλων βιβλίων και διαφόρων εντύπων.
Έχει εκδώσει έξι βιβλία με έργα ζωγραφικής του: Ζωγραφική 1982-1986 (1986), Εικονογραφίες (1988), Λουόμενοι (1990), Αντιγόνη - Περί την απεργασίαν των όψεων (1994), Ζωγραφική για βιβλία (1998) και Δώδεκα πίνακες (2004), όλα στις εκδόσεις Άγρα, όπου έχει επίσης μεταφράσει και επιμεληθεί το 35 Βιβλίο της Φυσικής Ιστορίας του Πλίνιου του Πρεσβύτερου, Περί της Αρχαίας Ελληνικής Ζωγραφικής (1994). Το τελευταίο αυτό έργο τιμήθηκε το 1995 με το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών. Το 2000 εκδόθηκε επίσης το έργο του Μεγάλη Ελλάδα και Ελληνικά μνημεία της Κάτω Ιταλίας και Σικελίας (ημερολόγιο του 2000).
Από το 1995 μέχρι σήμερα συμμετείχε σε συνέδρια στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, με θέμα τη αρχαία ελληνική και βυζαντινή ζωγραφική τέχνη, τα πορτραίτα του Φαγιούμ, τα χρώματα και τις αναμείξεις τους.