<% Latr = Request.QueryString("Latr") %>
 
Επικοινωνία



ΤΑΜΠΟΥΚΙ ΑΝΤΟΝΙΟ - Η ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑ

Παρουσίαση

Μια παραθαλάσσια πόλη που θυμίζει την Τζένοβα, ένα σκοτεινό " αστυνομικό αίνιγμα ", ένα ανώνυμο πτώμα, ένας άνθρωπος που αποφασίζει με δική του πρωτοβουλία να ανακαλύψει την ταυτότητα του νεκρού. Ο " ντετέκτιβ ", όμως, αυτής της ιστορίας δεν θα ακολουθήσει τη λογική του αιτίου/αιτιατού. Αντί για τα ορατά φαινόμενα, ενδιαφέρεται περισσότερο για τους κώδικες που περιέχονται σε αυτά τα φαινόμενα, και η ανησυχία του κινείται στα διφορούμενα όρια που χωρίζουν το θέαμα από το θεατή. Ψάχνοντας το όνειρο και την ταυτότητα του άγνωστου νεκρού, πιάνεται στα δίχτυα των κρυφών εκείνων αιτιών που καθοδηγούν κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, ιδιαίτερα όταν αυτή παίρνει τη μορφή μιας ελεύθερης πτώσης. Και η αναζήτησή του μοιάζει όλο και περισσότερο με τη γραμμή του ορίζοντα, που όσο την πλησιάζει κανείς, τόσο αυτή απομακρύνεται από κοντά του.

Η Γραμμή του ορίζοντα γράφτηκε το 1986. Είναι το δεύτερο βιβλίο του Αντόνιο Ταμπούκι.

Απόσπασμα

[…] Ο Χάρπο φώναξε έναν σερβιτόρο και παρήγγειλε ένα ποτό. " Μα αυτός τι είναι για σένα ; ", ρώτησε σιγά, " είναι ένας άγνωστος, δεν μετράει τίποτα στη ζωή σου ". Μιλούσε ψιθυριστά, ήταν ταραγμένος και τα χέρια του έμοιαζαν νευρικά.
" Κι εσύ ; ", του είπε ο Σπίνο, " εσύ ποιος είσαι για τον εαυτό σου ; Το ξέρεις πως αν μια μέρα αποφάσιζες να μάθεις, θα αναγκαζόσουν να ψάξεις τον εαυτό σου παντού, να ψάξεις σε παλιά συρτάρια, να ζητήσεις τις μαρτυρίες άλλων, χαμένα ίχνη που άφησες εδώ κι εκεί ; Όλα είναι σκοτεινά, πρέπει να προχωρήσεις στα τυφλά ".
Ο Χάρπο χαμήλωσε ακόμα περισσότερο τη φωνή του και του είπε να ερευνήσει μια ένδειξη για την οποία δεν ήταν σίγουρος. Στο πρόσωπό του ήταν γραμμένο πως με αυτό η παλιά χάρη είχε ξεπληρωθεί για πάντα.
[…]


Βιογραφικά Στοιχεία

Ο Αντόνιο Ταμπούκι γεννήθηκε το 1943 στην Πίζα, πόλη στην οποία εξακολουθεί να μένει, μετά από πολύχρονη παραμονή στην Πορτογαλία. Το 1997 τιμήθηκε με το Ευρωπαικό Αριστείο Λογοτεχνίας.
Τα βιβλία που έχει εκδώσει μέχρι σήμερα είναι τα εξής: Piazza d ' Italia (1975), Il piccolo naviglio (1978), Il gioco del rovescio (1981), Donna di Porto Pim (1983 - Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Άγρα 1977), Notturno Indiano (1984 - Νυχτερινό στην Ινδία, ελλην. μτφρ. Μυρσίνης Ζορμπά, Οδυσσέας, 1990), Piccoli equivoci senza importanza (1985), Il filo dell ' orizzonti (1986 - Η γραμμή του ορίζοντα, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Άγρα, 1998), I volatili del Beato Angelico (1987), I dialoghi mancati (1988), Un baule pieno di gente (1990), L'angelo nero (1991 - Ο Μαύρος Άγγελος, ελλην. μτφρ. Τότας Κονβερτίνο, Εστία, 1995), Sogni di sogni (1992 - Όνειρα ονείρων, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Άγρα, 1999), Requiem (1992 - Ρέκβιεμ, ελλην. μτφρ. Domenica Minniti, Οδυσσέας, 1994), Gli ultimi tre giorni di Fernando Pessoa (1994 - Οι τρεις τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσσόα, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Άγρα, 1999) Sostiente Pereira (1994 - Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Ψυχογιός, 1995), La testa perduta di Damasceno Monteiro (1997 - Η χαμένη κεφαλή του Νταμασένου Μοντέιρου, ελλην. μτφρ. Ανταίου Χρυσοστομίδη, Ψυχογιός, 1998), Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες - Συζητήσεις του Αντόνιο Ταμπούκι με τον μεταφραστή του Ανταίο Χρυσοστομίδη εφ' όλης της ύλης (Άγρα, 1999), Δύο ελληνικά διηγήματα (Άγρα, 2000), Είναι αργά, όλο και πιο αργά (Άγρα, 2002 - Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης 2003), και Ο Τριστάνο πεθαίνει (Άγρα, 2004).


Πίσω